Kącik Limerykowy

Numer 6 (wrzesień 2003)

Heeej, obrodziło limeryków, hej! No naprawdę, jestem pod wrażeniem i moje gratulacje i wszystkiego najlepszego i chylę czoła i kłaniam się w pas! Zaprawdę, zaprawdę stanęliście na wysokości siusiaka... znaczy się zadania! Dostałem całą masę przecudnej urody limeryków, które spieszę zaprezentować, poczynając od dzieła sławetnego manfreda, który swoją twórczością rozświetla łamy Skafandra i który uswietnił również mój skromny Kącik...

Pewien poeta z Podkowy
Rzekł kiedyś: „Nie ma mowy

Limeryków nie piszę!”
- Teraz przerwa na ciszę...

Bo doszło do głowy, że owy gotowy

(manfred)

Dzieła tego limerykopisa już nie pierwszy raz pojawiają się w tej rubryce. Tym razem ostrze swego ciętego pióra kieruje w stronę mojej osoby, by za chwilę odwrócić je o sto osiemdziesiąt stopni i samego siebie ugodzić zgrabną autoironią:

Sprytny CzłOWIeK z Komorowa,
Skafandra wielka ozdoba,

Zbiera nasze limeryki,
Wrzuca do swej rubryki

I wierszówkę w kieszeń chowa.

Człowiek pewien spod Warszawy
Dziwne posiadał obawy.

I choć pisze do Kuriera
To pseudonim wciąż przybiera

A pseudonim ma głupawy.

(Karakuliambro)

Zacnej urody limeryczek dostarczył mi debiutujący na tych łamach Thomsson, znany dotychczas jako dzielny operator ksero:

Jeden chłop-sybaryta
Lubił najeść się do syta.

I popić też lubił zdrowo
Bo mocną odznaczał się głową

„Tylko jeden?” - ktoś zaraz zapyta...

(Thomsson)

Na koniec mój własny, niezbyt zgrabny limeryk:

Pewien mały chłopczyk w mieście Osaka
Po biurowcu biegał czasem na bosaka,

A raz latał cały goły.
Szybko przestał być wesoły,

Bo drzwi w windzie przycięły mu siusiaka...

(Człowiek O Pięknym Imieniu)

Kącik Limerykowy jest otwarty na Waszą twórczość. Pisanie limeryków to nic trudnego! Jeżeli uda się Wam coś napisać, ślijcie do mnie: macmat@staszic.waw.pl

Poprzedni Strona główna Następny